| |
ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ
ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΥ
Ενός άριστου τεχνίτη,
μόνο δύο καντηλέρια,
από όσα είχε φτιάξει,
βρίσκονταν σ΄ ανθρώπων χέρια.
Το ένα, καρδινάλιος,
στη Ρώμη, το κατείχε,
το άλλο, αγνοούσανε,
στον κόσμο, ποιος το είχε.
Νέα, του καρδινάλιου,
ενώ φιλάει, την χείρα,
του λέει: Συγχωρήστε με,
αλλά το θάρρος πήρα,
μετά τα όσα άκουσα,
να 'ρθώ να σας γνωρίσω,
και αν το καντηλέρ' εκειό
πουλάτε, να ρωτήσω.
Είν' τραπεζίτης ο μπαμπάς,
το παίρνω όσο κι όσο,
το καντηλέρι πού 'χετε,
δώρο να του το δώσω.
Τσεπών' ο καρδινάλιος
ένα ποσό μεγάλο,
κι η νεαρά παρακαλεί:
Τέτοιο, υπάρχει κι άλλο.
Εάν δε, πέσει, κάποτε,
στά χέρια σας κι εκείνο,
το παίρνω και τριπλάσιο
ποσό, γι αυτό, σας δίνω.
Αν τύχει κι είστε τυχερός,
και κάποτε το βρείτε,
ο αριθμός είναι αυτός,
και μου τηλεφωνείτε.
---------------
Τηλεφωνεί κάποια γριά,
προτού "αναχωρήσει".
Καλεί τον καρδινάλιο
για να την κοινωνήσει.
Δίπλα, η εγγονούλα της,
κρατούσε εις το χέρι,
ίδιο μ' αυτό που πούλησε
στην άλλη , καντηλέρι!
Μετά τη διαπραγμάτευση,
του έπεσε το ΛΟΤΤΟ.
Πλήρωσε τα διπλάσια
που πήρε, απ' το πρώτο.
Χαρούμενος, τηλεφωνεί
στην κόρη τραπεζίτη.
- Νούμερο λάθος πήρατε.
Εδώ μπουρδελοσπίτι.
------------------
Πουλώντας κι αγοράζοντας
το ίδιο καντηλέρι,
μια περιουσία έχασε.
Ήταν πολύ ξεφτέρι.
Κι εκεί όπου σκεφτόντανε
της κοπελιάς το κόλπο,
ετίναξε τα πέταλα.
Επήγε από κόλπο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
