| |
Είναι πολύτιμες του χρόνου οι χορδές
Τα δευτερόλεπτα σαν πάλλονται στη θλίψη
Των αναμνήσεων ξεχύνονται οι ορδές
Και ζεις ξανά όλα αυτά που σού ‘χουν λείψει…
Σπίτι σαν είσαι.. ή στο δρόμο.. στη δουλειά
Τα σωθικά κάτι σου τρώει σαν σαράκι
Σε μιαν ανέμελη τυλίγεσαι θηλιά
Τους πόθους όλους ανασταίνεις με μεράκι…
Αργοδιαβαίνεις στη μικρή σου γειτονιά
Άλλοτε πάλι στην πολύβουη την πόλη
Χρώματα σπέρνεις στον αγέλαστο ντουνιά
Κι ας γέρνουν γύρω σκυθρωποί οι άνθρωποι όλοι…
Είναι πολύτιμο το κάθε μας «μαζί»
Του μέλλοντος αναπαράγει τις ελπίδες
Ανάσες δίνει στην αγάπη μας να ζει
Της έλλειψης σαν μαχαιρώνει τις λεπίδες…
12-2-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
