| |
Τέτοια είναι η ζωή
Κάποτ΄ήθελα τα πάντα
έμεινα με μιά βεράντα
όλη μέρα να ρεμβάζω
ζωή νέα δεν χαράζω...
Όλη μέρα να ρεμβάζω
ζωή νέα δεν χαράζω.
Τέτοια είναι η ζωή
πόνο στέλνει στην καρδιά μας
κατεργάρα και σκληρή
σκοτώνει τα όνειρά μας.
Με καφέ και με τσιγάρο
όλη μέρα να φουμάρω
πιό πολύ από φουγάρο
πλέον δεν φοβάμαι χάρο...
Πιό πολύ από φουγάρο
πλέον δεν φοβάμαι χάρο.
Κάποτε είχα ιδέες
νόμιζα πώς είν΄ωραίες
και τον κόσμο πώς θα σώσω
κάποτε σαν μεγαλώσω...
Και τον κόσμο πώς θα σώσω
κάποτε σαν μεγαλώσω.
Τέτοια είναι η ζωή
πόνο στέλνει στην καρδιά μας
κατεργάρα και σκληρή
σκοτώνει τα όνειρά μας.
Μα περάσανε τα χρόνια
τίποτα δεν είν΄αιώνια
πάνε, φύγαν οι ιδέες
δεν ήσαν μάλλον σπουδαίες...
Πάνε, φύγαν οι ιδέες
δεν ήσαν μάλλον σπουδαίες.
Τα όνειρα γίναν εφιάλτες
παραμύθια, αυταπάτες
όμως κάτω δεν το βάζω
και ποτέ δεν ησυχάζω...
Όμως κάτω δεν το βάζω
και ποτέ δεν ησυχάζω.
Τέτοια είναι η ζωή
πόνο στέλνει στην καρδιά μας
κατεργάρα και σκληρή
σκοτώνει τα όνειρά μας...
Κα-τερ-γά-ρα-και-σκλη-ρή
σκο-τώ-νει-τα-ό-νει-ρά-μας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
