|
| Γροθιά και θυμιατό | | | Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά. | | Τραβάγαμε για τον
ήλιο,
για το σκοπό
το σκοπό τον ένα,
να φτάσουμε
στο θέρισσο
να μάσουμε
τα δεμάτια
να μάσουμε
τα στάχια,
να βγεί το
γλυκό το
στάρι.
Θέλαμε να ταίσουμε
τη πλάση,
εκείνα τα μικρούλια
με τα μελαχροινά
μουτράκια,
τις έρημες μανάδες
της γης,
με το ξεραμένο
πρόσωπο
τα ξεραμένα χείλη
τα δίχως λάδι
στο καντήλι.
Τραβάγαμε αλυσίδες
να φτάσουμε στο
θέρισο,
να φτάσουμε στο τρύγο.
Για το γλυκό κρασί
το ευλογημένο,
από τον ίδιο
το Χριστό,
τραβάγαμε, κι` ήταν
ο αγώνας
γροθιά και
θυμιατό.
Να φτάσουμε
να φτάσουμε
κάτω στις χρυσές
ελιές
να μάσουμε το λάδι,
στα λιόπανα σαν
τα μυρμήγκια
εμείς οι λίγοι
που πολλά
ποθήσαμε
και τη ζωή
αγαπήσαμε
16-2-2024
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
Μαρία Χ. 16-02-2024 @ 11:40 | "εμείς οι λίγοι
που πολλά
ποθήσαμε
και τη ζωή
αγαπήσαμε"
Έτσι.. καλημέρα Γιωργία ! ::up.:: ::love.:: ::hug.:: | | τυχαίος περαστικός 16-02-2024 @ 13:08 | ::up.:: ::yes.:: | | Κων/νος Ντζ 16-02-2024 @ 14:24 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 17-02-2024 @ 11:41 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|