| Τους δρόμους της
ζωής μου
τους διάβηκα
και λύγησα
και γδάρθηκα.
Κάθε στενό
και μια προσπάθεια
κάθε σοκάκι
και μια λήθη
κει που κυβερνούσε
η λύπη.
Παιδί, κοκκίνησα
και ντράπηκα,
έψαξα φως
στ` αστέρια
κι` ήρθαν στο
κεφαλάκι μου
τα χίλια
περιστέρια.
Την κατηφόρα
πήρα νωρίς
κι` έψαχνα
το φεγγάρι
με των ανθρώπων
τα καρφιά
κι` ένα φτηνό
λυχνάρι.
Στη χωματένια μου
τη σκάλα
έκοψα ένα
κλαδί
λυγαριά
να το` χω
να το δείχνω
στο γέρμα
στα παιδιά.
Κι` από στρατί
σ` άλλο στρατί
έφτιαξα εγώ
ένα κήπο,
να γελώ
να τραγουδώ
να` χω κάπου
ν` ανήκω.
Κι` έφτασα στις
ψηλές ιτιές,
στα διάσελα
του κόσμου
είχα στα χέρια
γιασεμί
κι` ένα κλωνάρι
δυόσμου.
26-2-2024
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|