| Μου 'λεγες, φίλε, ''δεν χωράω
στο έργο τους να περπατώ
το βήμα μου δεν το κρατάω
σκοντάφτω και παραπατώ.''
.
Τα χέρια σου σε οδηγούσαν
κι όπου κι αν έβλεπες κλουβιά
τ΄ άνοιγες κι ας σε κυνηγούσαν
να μην τα βλέπεις στη σκλαβιά.
.
''Ηχούν αλλιώς οι καρδερίνες
μες τα λιβάδια στους αγρούς
μα εκείνοι, πίσω απ΄ τις κουρτίνες
φτιάχνουνε κόσμους και θεούς.''
.
Σαν έναν άλλο Δον Κιχώτη
σε κόσμο σ΄ έβλεπα αγριωπό
και σαν ταγμένο στρατιώτη
σ΄ έναν απώτερο σκοπό.
Για κάποιο έφυγες ταξίδι
δεν σε χωρούσε ο κόσμος πια
''δεν το μπορώ το στριμωξίδι''
είπες, μονάχα κι ένα ''γειά.''
.
Μάθαινα νέα σου για λίγο
ώσπου έμαθα κάποια βραδιά
πως ''έφυγες,'' τα δάκρυα πνίγω
από μια δόλια μαχαιριά.
.
Δεν σ΄ έθελγαν τέτοια καπρίτσια
δεν ''έπαιζες'' τον καβγατζή
μα έσωσες είπαν δυο κορίτσια
από ΄ναν άθλιο νταβατζή.
.
Τις μέρες σκέφτομαι εκείνες
κι αναπολώ παλιούς καιρούς
ακούγοντας τις καρδερίνες
να τραγουδάνε στους αγρούς.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|