| Μη κλαις
Παραπονάκι σου κι αυτό μαρτυρικό
σ’ έχει δεσμώτη μες στο ίδιο σου καβούκι,
που όλο κλαις, δε σταματάς και γιατρικό
δε βρίσκεις για παρηγοριά κι είσαι στο λούκι.
Μη κλαις στο άγνωστο κενό, έτσι μη κλαις
η ύπαρξή σου κινδυνεύει να τελειώνει,
το πόνο διώξε˙ στο τραγούδι σου να λες:
η σωτηρία τής ψυχής κοντοζυγώνει.
Παραπονάκι σου κι αυτό μαρτυρικό
σ’ έχει δεσμώτη μες στο ίδιο σου καβούκι,
ότι στη σκέψη σου μοιάζει για ληστρικό˙
ήρθ’ ο καιρός τής αλλαγής˙ δεν είν’ παλούκι.
Μη κλαις στο άγνωστο κενό, έτσι μη κλαις
η ύπαρξή σου κινδυνεύει να τελειώνει,
το πόνο διώξε˙ στο τραγούδι σου να λες:
η σωτηρία τής ψυχής κοντοζυγώνει.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|