| |
Ανάμεσα σε σύννεφα και θάλασσα,
εγώ περπάτησα για να σε βρω.
Οι σκέψεις μου σημάδια απά στα χώματα,
αυτά που πάτησα για να ‘ρθω δω.
Οι λέξεις μου σινιάλα του αέρα,
σα βοτσαλάκια που πετάμε στο νερό…
Οι λέξεις και τα όνειρα μ΄ ορίζουν
στις φαντασίας το κενό να αεροβατώ…
Εκεί με βρίσκεις σήμερα ανάμεσα σε άνθη,
στου κόσμου του αγέραστου την κλασσική ομορφιά,
Σ’ ένα λιβάδι άνοιξη, γεμάτο από χρώμα,
σα να ‘ταν αποτέλεσμα φτιαγμένο με μπογιά…
Κι ήλιος από πάνω μου ενέργεια με γεμίζει,
ζεσταίνεται το σώμα μου ο αέρας με μεθά,
η υγρασία στα φυτά με αντικατοπτρίζει,
κι εγώ πάλι αφήνομαι στις σκέψεις του μετά…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
