| |
Αχ.. πώς φοβάμαι Θέ μου τα χαράματα
Που πνίγονται οι άνθρωποι στα κλάματα
Εκείνοι που τις νύχτες δεν κοιμούνται
Σαν χείλη πια δεν βρίσκουν να φιλιούνται...
Τις άχρωμες τις μέρες.. πώς φοβάμαι
Που τίποτε από σένα δεν θυμάμαι
Που τίποτε.. λέω.. πως δεν χρειάζομαι
Σαν άνθρωπο δεν έχω να τον νοιάζομαι...
Μα κει που σε φοβάμαι.. αντρειεύομαι
Από την απουσία σου θεριεύομαι
Να λέω "Σ' αγαπάω" πια δεν ντρέπομαι
Σαν μάγισσα από τον πόθο φλέγομαι...
Μα όλα τελειώσαν τόσο άδικα
Και πνίγω τον καημό μου στα Λαδάδικα
Τα μάτια σαν θυμάμαι τα ζεϊμπέκικα
Τα χέρια εκείνα που μαζί τους κλέφτηκα...
Δεν ξέρω που με πάει αυτή η νύχτα
Αφού.. έχασα όλα όσα είχα
Ας ήτανε να 'ρθείς κάποιο ξημέρωμα
Το μέσα μου θεριό να εξημέρωνα...
13-15/3/2018
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
