| |
Πέφτει το φως εκεί που κάθονταν τα χρόνια μας
ρίχνει μια λάμψη σ' αναμνήσεις φωτισμένες
τι άλλο λοιπόν να έχουνε να πουν τα λόγια μας
νικούν δικαίως οι σιωπές μας ενωμένες.
Μα έχει κι άλλη όψη το νόμισμα
εσύ που δε μετράς τη μοναξιά
και περιμένεις να σωθείς απ' το ξημέρωμα
στο θόρυβο της πόλης να χαθείς ξανά
μα έχει κι άλλη όψη το νόμισμα
είναι η νύχτα σαν τυλίγει την καρδιά
της ευτυχίας μου αν ψάχνεις κάποιο γνώρισμα
είναι η δική σου η τόσο σπάνια συντροφιά.
Πέφτει το φως εκεί που μάχονταν τα σώματα
σ' εκείνο το φιλί που τα είχε αναστήσει
βάφαμε την ψυχή με του έρωτα τα χρώματα
την απώλεια, τον καημό για να κερδίσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
