| |
Καθε απόβραδο που έρχεται βροχή,
εγω προσμένω μπρος την πόρτα να γυρίσεις ,
Πάνε δυο μήνες που η δικιά σου η πληγή,
Με καταδίκασε να ζω με αναμνήσεις..
Από την ώρα που χεις φύγει νοσταλγώ,
Σκίζω εικόνες σου παλιές και τις κολλάω,
Δεν έχω όνειρα , δεν έχω πια Εγώ,
Μόνο να έρθεις σαν τρελός παρακαλάω..
Δεν χωρίζουν δύο καρδιές με ένα αντίο,
Σου χα πει μες στο σκοτάδι αν θυμάσαι,
Δεν χωρίζουν δύο καρδιές με ένα αντίο,
Να σαι πάντοτε καλά, όπου και να σαι..
Κι άλλο ένα βράδυ έξω απ το σπίτι σου γυρνώ,
Με την ελπίδα πως τυχαία θα βρεθούμε,
Μες στο σκοτάδι σε κοιτάω και πονώ,
Κι εσυ μου λες είπαμε ο,τι είχαμε να πούμε..
Στάζουν τα δάκρυα σαν απαλή βροχή,
Κι ενώ ξεσπάει ξαφνικά μια καταιγίδα ,
Με ένα αντίο μου ραγίζεις την ψυχή
Κι αναζητώ απεγνωσμένα μια ελπίδα..
Δεν χωρίζουν δύο καρδιές με ένα αντίο,
Σου χα πει μες στο σκοτάδι αν θυμάσαι,
Δεν χωρίζουν δύο καρδιές με ένα αντίο,
Να σαι πάντοτε καλά, όπου και να σαι..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
