| Τι με κοιτάζεις δεν μπορώ
δεν μπορώ
νύχτες χωρίς
εσένα.
Φύγανε, άδειασε
ο σταθμός
φύγαν για με
τα τρένα.
Τι με κοιτάζεις,
μάτια μου,
έκλεισε χθες
η αυλαία
και δεν θα
είσαι σούρουπο
στην ίδια
προκυμαία.
Εκεί που σου
είπα σ` αγαπώ
που είπα
σε λατρεύω
κι` ότι θελήσεις
ότι θες
τίποτα
δεν γυρεύω.
Πάνε τα πλοία
πάνε τα τρένα
παν` τα γλυκά σου
τα φιλιά.
Ήταν μοιραία
η ιστορία
αυτή που
ζήσαμε
παλιά.
Τώρα μένω μόνος
στο σταθμό
και μου κυλάει
το δάκρυ.
Έφυγες και
δεν θα` ρθεις πιά,
μικρούλα μου
αγάπη.
Μια νοσταλγία
με τυλίγει
και ένας πόνος
στη καρδιά
να` σαι καλά
καλά να ζήσεις
κι` ας ήσουνα
για μένα
σκόνη και θρύψαλα
γυαλιά.
13-3-2024
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|