| |
Ανέμιζες του Θάνατου σημαία
σαν πέτρωνε στα μάτια σου η ντροπή
κι απόμεινε της νιότης σου μοιραία
ξεφτίδι στον καθρέφτη η σιωπή,
του θλιβερού ειδώλου σου τη Μοίρα
τη μοίρανες με ψέμα και φωτιά
σαν ντύθηκες με κάλπικη πορφύρα
στου ονείρου σου τη ρόδινη νυχτιά,
ψευδόρκισες σε λιόχαρες διαθήκες
και στ' άστρων την αδιάβατη γραμμή
μα ήττας γίναν σύμβολα οι νίκες
κι απόγνωσης κραυγές οι αλαλαγμοί
και τώρα που 'πεσε ζόφος και Λήθη
στων Αγαλμάτων την αλύτρωτη σιγή
κι έγιναν δαίμονες ψευτιάς οι μύθοι
και ματωμένος Εφιάλτης η φυγή,
εσύ σκυφτός, της Μοίρας σου υπηρέτης,
των πρώιμων αχτίδων σου τυφλός
και άβουλος φονιάς εκ προμελέτης,
φυγόδικος γυρίζεις και δειλός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
