| |
ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ (ΣΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ)
(Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024)
Στων ποιητών τον δρόμο σάλευα γυμνός,
ήμουν παρθένος κι έγινα εραστής δεινός !
σε λάγνους κόρφους γυναικών, αποκοιμιόμουνα
και με νανούριζε η ανάσα τους πιτήδεια …
Κι όταν με ξύπναγε από ‘κει
τ’ ανέμου η αύρα η μαγική,
τ’ άμφια θεών και προφητών τρελών ντυνόμουνα,
στου νου τις θάλασσες, στου χρόνου τα ταξίδια …
Δεν έχω πια οβολό στην τσέπη, ούτε για θάνατο !
δεν ξέρω αν θα με χρίσει η ιστορία Αθάνατο !
της τέχνης τάσσομαι εραστής κι ορθώς πρεσβεύω
κόντρα στον χρόνο, όσο μπορώ θα ταξιδεύω …
Μπήκα παράνομα στον δρόμο των ποιητών,
κρίθηκα ατάλαντος απ’ όλους, και λοιπόν ;
μες στη φτωχή φαρέτρα μου, όνειρα κουβάλαγα
και τραγουδώντας φάλτσα, κέρδιζα στη μάχη …
Έχοντας φάρο την ψυχή,
κόντρα στ’ ανέμου την οργή,
και στων αστάθμητων πικρών λυγμών τη φάλαγγα,
την Πηνελόπη δεν ξεχνώ, ούτε την Ιθάκη …
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
