| |
Ήθελα να σε να σε αποχαιρετήσω
δεν πρόλαβα να σε δω
όταν γίνω καλά θα σε δω από κοντά μου είπες και
θα σου πω ''σαγαπώ''
ενα βάζο με στάχτη τελικά έμαθα ότι απομεινε από σένα
απο το όμορφο χαμογελό σου
απο την σπουδαία σοφή μορφή σου
απο την σκέψη σου που αγάπησα
μια στάχτη και γω σου μιλώ και περιμένω να μου απάντησεις
Μοιαζεις με πίνακα του Μοντιλιανι μου χες πεί
“Με το ένα μάτι κοιτάζεις προς τον έξω κόσμο, ενώ με το άλλο κοιτάζεις προς τον εαυτό σου”
Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω, Όπως λέει ο αγαπημενος μας Νικος Παπάζογλου
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που μας χωριζει είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις
Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
Δεν θα σε ξανκουσω ποτέ
καληνύχτα.
Ο επώνυμος εσύ
Η ανώνημη αγάπη μας που την πήρες στον ουρανό στο φώς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
