| |
Ξεκινάω από τα θετικά
και γράφω πρώτο πρώτο.
Νοιάζεται υπερβολικά
και βρίσκει πάντα τρόπο.
Συνεχίζω με την υπομονή
που δείχνει σε εμένα
κι αν με έβλεπε σαν ένα κορμί,
δεν θα πατούσε φρένα.
Πως με κοιτάει σαν μιλώ
και όλο μου γελάει.
Θέλει συνέχεια να απαντώ
κι αυτός να με ρωτάει.
Και η ζυγαριά γέρνει στο ναι
μα όλο βρίσκω λόγους.
Ίσως,δεν ξέρω και κάτι δεν
και τέτοιους παράλογους.
Και η ζυγαριά γέρνει στο ναι
μα ακόμα περιμένει.
Ίσως μην μάθει και ποτέ
και αυτό θα τον τρελένει.
Και πάμε στα αρνητικά
που είναι η εικόνα.
Δεν λέω σημαντικά
μα φεύγει με τα χρόνια.
Λίγο το σοβαρό πολύ,
να με τραβάει πίσω
ή φόβος είναι τελικά
πίσω να μην γυρίσω.
Να μείνει πρέπει μυστικό
σαν να ‘μαστε παιδάκια
αυτό το κάνει δύσκολο
κρυφτό μές στα σοκάκια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
