| |
Μόνο μαζί σου είναι όλα ανθηρά
Μόνο το βλέμμα σου τη θλίψη μου σκεπάζει
Τα πέλαγά σου.. καταγάλανα νερά
Τις τρικυμίες μου το γέλιο σου κοπάζει...
Μόνο μαζί σου αγαπάω τη ζωή
Άχρωμη κι άοσμη περνά χωρίς εσένα
Εχθρός μου είναι πια αυτή η υπομονή
Που μας χωρίζει και μας κλέβει τα γραμμένα...
Ποιός να χορτάσει με δυο στάλες της βροχής
Με πέντε ψίχουλα στο δρόμο πεταμένα
Ποιός να χωρέσει την αγάπη της στοργής
Σε άδεια χέρια.. σε δυο πρόσωπα κλαμμένα ;...
Μόνο μαζί σου δεν υπάρχει η λογική
Αυτή που ζει για να με πνίγει στη ρουτίνα
Η έλλειψή σου είναι άγρια φυλακή
Στα παραθύρια της χαράς.. μαύρη κουρτίνα...
Κι είναι που φως δεν μπαίνει πια από πουθενά
Μια χαραμάδα στην ελπίδα να ανοίξει
Και για τους δύο ο καθένας να πονά
Ο χωρισμός να απειλεί πως θα μας πνίξει...
Ας πάψει πια αυτός ο χρόνος να κυλά
Και να σε παίρνει δίχως οίκτο μακριά μου
Αφού η σιωπή σου για αγάπη μου μιλά
Μα ζωντανεύει μοναχά στα όνειρά μου...
3-10-2013
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
