| |
Αργά το ρόδα μάζεψε των άκαιρων ερώτων
Και ρίξε τα στην άβυσσο των άγριων στεναγμών
Να κλέψεις δεν κατάφερες τις δάφνες των απόντων
Μα λύγισες σαν το κλαρί στα χέρια των πολλών...
Αργά.. σοφά.. ξεπέζεψε τ' ανήμερο το άτι
Ποτέ κανείς δεν σώθηκε με λόγια και λυγμούς
Μα όργωσε το άνυδρο κι ανήλιαγο χωράφι
Να δρέψεις με τα χέρια σου του μόχθου τους καρπούς...
Αργά.. σιγά.. ψιθύρισε τους όρκους της αλήθειας
Δυο ζεύγη μάτια ένωσε με δάκρυ θαρρετό
Λησμόνησέ τα μονομιάς τα μάγια της συνήθειας
Μες στην καρδιά σου σπαρταρά αυτό το ριζικό...
Αργά το χέρι πιάσε μου και πάρε με κοντά σου
Με κόβει η απόσταση σαν πέτρινο γυαλί
Να γίνω μάνα κι αδελφή.. αρχόντισσα.. κυρά σου
Να μην σου λείψει τίποτε σ' ετούτη τη ζωή...
15-8-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
