Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η μάνα του φονιά
 
Η μάνα του φονιά


Είμαι ένα μνήμα γεμάτο νεκρούς
Κάθε ένας που φεύγει, έρχεται μοναχός του και χαράζει πάνω μου τα δέοντα
Τάδε όνομα, ετών και τα λοιπά
Μου αφήνει και μια φωτογραφία μα αυτές γρήγορα ξεθωριάζουν
Φταίνε οι ιερότητες
Καίνε σαν τον ήλιο και ξασπρίζουν τα ρούχα απ’ τα αίματα

Είμαι ένα μνήμα ζωντανό με πόδια που δεν έχω πουθενά να πάω
Μένω εδώ και περιμένω ότι είναι να έρθει
Τίποτα δεν έρχεται πια
Κανείς
Οι άνθρωποι είναι άλλοτε εχθρικοί, άλλοτε αμήχανοι σε απόσταση
Κάποιοι ντρέπονται και με αποφεύγουν με τρόπο
Δήθεν δεν είδαν
Δήθεν κάτι σκέφτονταν
Οι αναμάρτητοι λίγο φοβούνται, λίγο σιχαίνονται και δεν πλησιάζουν κοντά
Κάνουν τον καθιερωμένο τους μεγάλο σταυρό ώστε όλοι να θαυμάσουν τις βεβαιότητες που
είναι καρφιτσωμένες στο πέτο τους
- στις κυρίες αστράφτουν στις πέρλες του λαιμού
Ύστερα φτύνουν τον κόρφο τους, κουνάνε με νόημα το κεφάλι κι αποστρέφουν το βλέμμα
Τόσο θλιβερά θνητοί που είναι σχεδόν συγκινητικό
Όταν δεν θα κοιτούν θα τους χαϊδέψω τα παιδικά τους μαλλιά
Ίσως κάτι να μοιάσει σαν τότε, που κανείς μας δεν ήξερε ήττα

Είμαι ένα μνήμα και περιμένω το δάκρυ σου
Όσα κουβαλώ είναι αβάσταχτα χωρίς τη συγγνώμη σου
Θα περιμένω να έρθεις
Πρέπει να έρθεις
Ακούς;








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
zari.kardias
03-04-2024 @ 01:07
::cry.:: ::yes.::
::hug.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
03-04-2024 @ 09:20
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Sofitsa
03-04-2024 @ 17:16
Αμάν, ρε μάνα μ', με σηκώθηκε η τρίχα... ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο