| |
ώρες κοιτάζω,όμορφο ομαλό τοπίο
απο τα μάτια κάποιας μνήμης και τα δικά μου
στέκομαι πάντα στο ίδιο σκοτεινό σημείο
δάκρυα και βροχή, δεν ξέρω χάνω τη χαρά μου
κι εσύ έχεις μιά εικόνα κάτι σα φώς
μοιάζει με φώς μα η ώρα του εαυτού σου έχει πέσει
θα ξεθαρρέψει εκείνη η ιδέα μου εξαπαντός
θέλω να σε σώσω ν'αφήσω το θάνατο στη μέση
και μένω τώρα απ'τ'όνομά σου να κρατιέμαι
μεγάλωσα πολύ να ξεχωρίζω τους ανθρώπους
καιρός να μπώ μες στ'αλλαγμένα εκεί να τυρρανιέμαι
και να γυρεύω στην Κερύνια όλο καινούργιους τόπους
εδώ δεν ήρθαμε αδερφέ ποτέ μα το βουνό σε ξέρει
με το αίμα σου είναι βαμμένο κάθε μικρο ανηφοράκι
γεμάτο,είναι γεμάτο με μαχαιριές που πάνε χέρι χέρι
κι όνοματα πολλά που έφυγαν μ'έναν καημό κι ένα σαράκι
Τώρα που βρίσκομαι στον τάφο σου
Εικόνα ζεστή της όρασης μου ευτυχία
Με γιασεμί ευωδιασμένο σαν τη ζωή σου
Κρύβεται μέσα μου βαθιά κατάλευκη ουσϊα
Μη θυμώνεις που όλο για σένανε μιλώ
Η μνήμη σου ζητάει όλο μου το αίμα
Ήρθα εδώ ν'ανασάνω τις ώρες της γαλήνης σου
Με βήματα ψυχής στο χώμα σου να συρθώ
Με λέξεις από το τραγούδι μου
Απ’ των ονείρων μου τις μεγαλύτερες πνοές
Και μέσα στις γλώσσες της φωτιάς μια σκέψη με ποτίζει
Ν'ανταμωθουμε σαν με πάρει ο χαμός στις εσχατιές
Τώρα θα σε αναστηλώνω χωρίς χειροκροτήματα
Χωρίς πομπές και ιαχές δίχως προσωπεία
Με Δώρα που στέλνει η αγάπη και σκιρτήματα
Μπροστά στον τάφο σου γράφω για σε ποιήματα
Ξανακοιτάζω τη φωτογραφία είμαι πια στα ίχνη σου
Ένας περίπατος μοναχικός μέχρι να σε φτάσω
Φωτός νταμάρι πάνω σου αυτό που μας χωρίζει
Βαθυγάλαζο,τολμηρός αν είμαι θα περάσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
