| |
Σαν να ήταν χθές,
σε βλέπω απ' το παράθυρο,
ο χρόνος δε σε άγγιξε καθόλου.
Σαν να ήταν χθες,
το βλέμμα σου τ' αγέρωχο,
αντάμωσε το βλέμμα το δικό μου.
Πόσο πονάνε οι καρδιές,
που τώρα ζούνε χωριστά.
Πόσο πονάνε οι ματιές,
που κρύβουνε τόσα πολλά.
Κύκλους που κάνει η ζωή
και στην αρχή είμαι ξανά.
Μα το έργο το 'χω ξαναδεί,
δε θέλω άλλη μια φορά.
Σαν να ήταν χθες,
όλα αυτά που ζήσαμε,
περάσανε ξανά απ' το μυαλό μου.
Σαν να ήταν χθες,
και πάλι τα ξανά έβαλα,
με τον αμετανόητο εαυτό μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
