|
Καράβια πάνε κι έρχονται
Στη λίμνη της Φροσύνης
Κι εγώ τα πίνω και μεθώ
Μ' ένα παράπονο βουβό
Για το χαμό εκείνης.
Εκείνης που σημάδεψε
Για πάντα τη ζωή μου
Εκείνης που με πλάνεψε
Κι έχασα την ψυχή μου.
Καράβια πάνε κι έρχονται
Στη λίμνη της Φροσύνης
Και ένας γλάρος που πετά
Δίπλα μου στέκει και ρωτά
Για ποιον καημό τα πίνεις;
Για εκείνη που σημάδεψε
Για πάντα τη ζωή μου
Για εκείνη που με πλάνεψε
Κι έχασα την ψυχή μου.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|