| |
| | Στο Φως Του Επιγειου Ζειμπεκικου |  | | | κι απ’ τους θεούς κι απ’ τους ανθρώπους αγαπήθηκες, στο φως του επίγειου ζεϊμπέκικου αναλήφθηκες, περνώντας βήμα-βήμα, στην Αθανασία … | | |
ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΕΠΙΓΕΙΟΥ ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟΥ
(Τετάρτη 17 Απριλίου 2024)
Δώδεκα χρόνια πάνε πια,
που λαμπαδιάζει η πυρκαγιά
βαθιά στη μνήμη,
δώδεκα χρόνια πάνε πια,
απ’ την Τρίτη εκείνη …
Ο χάροντας με πονηριά,
κρατώντας κοφτερό σουγιά,
ζεϊμπέκικο ήθελε να μάθει να χορεύει
και σε παρέσυρε,
στ’ Αχέροντα τα ερέβη …
Πήρες τ’ Απρίλη το φιλί κι έτσι γεννήθηκες,
μ’ ίδιου καιρού το χάδι, βγήκες σ’ ανταρσία
κι απ’ τους θεούς κι απ’ τους ανθρώπους αγαπήθηκες,
στο φως του επίγειου ζεϊμπέκικου αναλήφθηκες,
περνώντας βήμα-βήμα, στην Αθανασία …
Έφυγες, πέφτει καταχνιά,
μ’ ασήκωτη κληρονομιά
έχεις αφήσει,
τόσα λαϊκά τραγούδια,
που ‘χεις τραγουδήσει …
Σαν τη φωνή σου, άλλη καμιά
δεν θα υπάρξει στον ντουνιά,
να ζωντανέψει κάθε ευχή κι αιχμή της μνήμης
για πάντα Αθάνατος,
μες στις καρδιές θα μείνεις …
*** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | “k©sm!m@” | | | |
|
koyloykakoselias
17-04-2024 @ 10:56 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημέρα Κώστα. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
