| |
Στης ξεφτίλας μου το χάλι να’ μαι μ’ έκανες παρτάλι
κι όλο να ψυχορραγώ
δρόμους πήρα κάποιο δείλι φορτωμένος στο ζεμπίλι
της φυγής σου το ζυγό.
Δίχως στήριγμα εσένα τι τη θέλω τη ζωή
χίλια όνειρα χαμένα μες στου δρόμου τη βουή.
Στης ζωής τ’ αλισβερίσι πάει χάθηκες κι εσύ
και στ’ ορίζοντα τη δύση μοιάζεις ξέμακρο νησί.
Στη σκοτούρα μου την τόση μ’ έχει γύρω μου κυκλώσει
πόνος άγριος, βαρύς
το΄ χω στην ψυχή μαράζι που στην μπόρα και στ’ αγιάζι
μακριά μου προχωρείς.
Δίχως στήριγμα εσένα τι τη θέλω τη ζωή
χίλια όνειρα χαμένα μες στου δρόμου τη βουή.
Στης ζωής τ’ αλισβερίσι πάει χάθηκες κι εσύ
και στ’ ορίζοντα τη δύση μοιάζεις ξέμακρο νησί.
Σου φωνάζω για βοήθεια κι έχω πόνο μες στα στήθια,
στην καρδιά μου σπαραγμό
σημασία δεν μου δείχνεις κι όλο πιο βαθιά με ρίχνεις
στον πικρό κατατρεγμό.
Δίχως στήριγμα εσένα τι τη θέλω τη ζωή
χίλια όνειρα χαμένα μες στου δρόμου τη βουή.
Στης ζωής τ’ αλισβερίσι πάει χάθηκες κι εσύ
και στ’ ορίζοντα τη δύση μοιάζεις ξέμακρο νησί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
