| |
Απ' της ψυχής σου το νερό
ήπια να ξεδιψάσω,
κι όταν ήταν που έπεφτα
μου 'δωσες να πιαστώ...
Το πιο γλυκό χαμογελο
μου 'δειξες να χορτάσω,
στις στάχτες έδωσες πνοή
να ξαναγεννηθώ...
Κι αφού το πρώτο βλέμμα μου,
ήτανε στη ματιά σου,
πώς άραγε γινότανε
να μη σ' ερωτευτώ;
Κι έτσι βλέμμα, χαμόγελο
κι η όμορφη ψυχή σου,
στα πόδια μου με στήσανε
και μου 'δωσαν σκοπό...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
