| |
| | Δεν είχε μάθει μαργαρίτες να μαδάει |  | | | Χρόνια σας πολλά καλό Μάη, καλή ανάσταση | | |
Ζεστός ήταν εκείνος ο Απρίλης...Κοντά στο τέλος του
Μεγάλη Πέμπτη...Απομεσήμερο, και το κοριτσάκι που
δεν είχε κλείσει ακόμα τα οκτώ του χρόνια,Ξαμολήθη
κε σ΄ένα άχτιστο οικόπεδο της γειτονιάς κι άρχισε να
μαζεύει μαργαρίτες.
Όταν έφτιαξε ένα τεράστιο μπουκέτο, θέλησε να το
συμπληρώσει και με μερικές παπαρούνες. Πήγε λοιπόν
στο σπίτι μεσ' την καλή χαρά και ζήτησε από τη μάνα
του ένα βάζο για να τις τοποθετήσει. έπεσε όμως μια
παπαρούνα στο πάτωμα που μόλις η μαμά είχε γυαλί
σει, την πάτησε και το ξύλινο παρκέ έγινε βαθυκόκινο
με μωβ πιτσιλιές.
Ποιός είδε τη μαμά και δεν τη φοβήθηκε
« πάρτα γρήγορα σπό δω και πήγαινε πέταξε τα »
Ξεκίνησε η μικρή να πάει νσ τα πετάξει, δεν της πήγαι-
νε όμως η καρδιά να χαλάσει την περίτεχνη ανθοδέσμη
Ξαναμπήκε στο οικόπεδο,κι άρχισε να μαζεύει κι άλλες
μαργαρίτες.
Όταν πιά βάρυναν τα χεράκια της και η παιδική της αγκα
λιά γέμισε απ' τ άνθια, αποφάσισε να τα ξαναπάει στο σπι
τι κι ας έλεγε ότι ήθελε η μάνα της.
Την ώρα που ετοιμαζόταν να περάσει απέναντι είδε ένα
μηχανάκι να έρχεται με μεγάλη ταχύτητα, (το είχε νοικιασει
ένας από τους αληταράδες-'οπως τους έλεγαν στη γειτονιά-
που μέρα νύχτα την έβγαζαν στο παραπλήσιο ποδηλατάδικο)
Φοβήθηκε η μικρή ότι θα πέσει πάνω της...και προσπάθησε
να διασχίσει τρέχοντας το δρόμο.Πως όμως που αυτός έτρε
χε με ογδόντα στην κατηφόρα;
Βρέθηκε αναίσθητη στο απέναντι πεζοδρόμιο με δεκάδες μα
ργαρίτες σκορπισμένες γύρω της. Συνήλθε για λίγο...Και ρώ
τησε γιατί το ταβάνι είναι μαύρο;Ξύπνησε μετά από δυό μέ
ρες στο νοσοκομείο, με σοβαρή εγκεφαλική διάσειση και....
εκδορές στα χέρια και τα πόδια.
ΕΖΗΣΑ ΟΜΩΣ!!! Και δεν μ΄ένοιαξε καθόλου που πέρασα το
Πάσχα στο νοσοκομείο.Οι μαργαρίτες συνέχισαν να μ΄αρέ
σουν αλλά δεν τις μάδησα ποτέ...Κοροίδευα τα άλλα παιδιά
που τις μαδούσαν για να μαθουν άν η ρουλα η ο Μήτσος....
τ αγαπάει.
« Μην είστε χαζά» τους έλεγα « τους αφαιρείτε τη ζωή και
θέλετε να σας πουν τη αλήθεια; Θα σας ξεγελάσουν»
Βέβαια οι έρωτες μας ξεγελάνε και χωρίς μαργαρίτες το ση
μαντικό όμως είναι να μη σε ξεγελάει η ζωή.Και εμένα εκείνο
τ΄απομεσημερο τ΄Απρίλη ντράπηκε να ξεγελάσει τα λίγα μου
χρόνια και μου χαρίστηκε, βοήθησε κι ο χριστός έλεγε η μά
να λίγο πριν τον ανεβάσουν στο σταυρο.Ναι ίσως...ίσως να
ήμουν από τα παιδιά που βοήθησε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
03-05-2024 @ 00:09 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | ΚατεριναΘεωνα
03-05-2024 @ 00:23 | Αληθινό φυσικά γεγονός, που μου είχε συμβεί πολλά πολλά χρόνια πριν
| | ΒΥΡΩΝ
03-05-2024 @ 07:31 | ::theos.:: ::kiss.:: ::theos.:: | | koyloykakoselias
03-05-2024 @ 10:19 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::Καλημέρα Κατερίνα. | | Κων/νος Ντζ
03-05-2024 @ 21:37 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
