| |
Ένας γνωστός μου δικαστής, όπως μου εξηγούσε
ταχέως αποφάσιζε και δεν καθυστερούσε.
Επίσης μου 'λεγε συχνά (κι υπερηφανευόταν)
πως δίκαζε αμερόληπτα, δεν επηρεαζόταν.
Μια μέρα στο εδώλιο, μπροστά του είχε καθίσει
ένας που δύο άτομα, είχε δολοφονήσει.
Αυτός, σκληρός κακοποιός, (απ' τα ...«καλά παιδάκια»…)
σε μια ταβέρνα μια βραδιά, έφαγε παϊδάκια.
Φεύγοντας, ζήτησε έκπτωση, απ' τον λογαριασμό του
γιατί (είπε πως) ανάλατο, ήταν το φαγητό του !
Τού αρνήθηκαν, νευρίασε, τον έπιασε υστερία
και δυο γκαρσόνια σκότωσε, μέσα στη φασαρία !
Κι ο δικαστής λοιπόν τελών, εν πλήρει …συνειδήσει
(δικανική …πεποίθηση, έχοντας σχηματίσει…)
«Φυλάκιση τριών μηνών, τού ΄πε, σού επιβάλλω
μήπως τυχόν συνετιστείς, παρόλο που αμφιβάλλω.
Κοίταξε από δω κι εμπρός, πιο συνεπής να γίνεις
κι απλήρωτο λογαριασμό, ποτέ να μην αφήνεις» !
Άλλον που έναν γάιδαρο, μια νύχτα είχε κλέψει
ο δικαστής για την κλοπή (αυτή) είχε αγριέψει
γι΄ αυτό, τον κλέφτη έσπευσε, χωρίς καιρό να χάσει
σε κάθειρξη ισόβια, να τον καταδικάσει !
Κι έναν που ομολόγησε, πλήρως την ενοχή του
αμέσως τον αθώωσε, με την απόφασή του !
(Πώς ν΄ απονείμει ο άνθρωπος αυτός δικαιοσύνη
αφού διακατέχεται από …παραφροσύνη ;
Ζουρλομανδύα αρχικώς, πρέπει να του φορέσουν
διά παν δε ενδεχόμενον, ύστερα ας τον …δέσουν)...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
