| |
ποτε ηταν η τελευταια φορα
που ακουσες να μιλαει καποιος
και εντυπωσιαστηκες;
το φανταστηκα
οι ηρωες σου ειναι νεκροι
σε σενα επεσε ο κληρος
σε σενα που δεν εισαι ικανος μεχρι να γινεις
για να βρεις που πας
πρεπει να βρεις ποιος εισαι
κι εισαι νομοτελειακα
ο ηρωας σου
δεν εχεις κανεναν αλλο να βασιστεις
παρα μονον τον εαυτο σου
αυτον που δεν πολυγουσταρεις
αυτον που δεν εχεις σε εκτιμηση
γιατι συγκρινοντας τον με τους αλλους υπολειπεται
βεβαια ξεχνας οτι βρισκεσαι σε μια ουρα
η οποια παει προς τα πανω
παει ομως και προς τα κατω
εκει που δεν κοιτας
και που υπαρχουν αλλοι
κατω απο σενα
ετσι λοιπον αφου βρηκες ποιος εισαι
και πως πρεπει αν μη τι αλλο να σε ανεχεσαι
γιατι εισαι το μεσο το οχημα ο διαυλος επικοινωνιας με αυτο τον κοσμο
πρεπει να βρεις που πηγαινεις
ποιος ειναι ο προορισμος σου
γιατι γεννηθηκες
και γιατι ή για ποιον θα πεθανεις.
Κοιτοντας απο αποσταση το σχημα
συμπεραινεις πως ολα ειναι τυχαια συμπτωματικα
δεν υπαρχει τιποτα δεν πας πουθενα
εισαι το ενα μερος απο ενα ζευγαρι κουνελια
τρως χεζεις πηδας
η αναζητηση σου φτανει μεχρι να βρεις την επομενη κουνελα
τρωτε χεζετε πηδιεστε
αυτο;
α...κανετε και απογονους περνωντας το γονιδιο στους επομενους.
αυτο;
πλακωνεσαι για χρονια που φαινομενικα τα ξυνεις
και διαβαζεις θεολογιες φιλοσοφιες ποιηση
σταματας τα χασισια και τα ξυδια κι εντρυφεις
σε ψυχοφαρμακα-ανωτερα και κυριως τσαμπα
τι βρηκες;
που σκατα πας;
οπου κι αν πας ειναι προτιμοτερο να θες να πας
παρα να το κανεις με μιση καρδια.
Αυτο το απλοικο συμπερασμα γιγαντωνεται οταν ας πουμε
εχεις μια δουλεια που την μισεις
ενα γαμο που σε πνιγει
5 συνηθειες που τις σκυλοβαριεσαι.
πας οπου γουσταρεις να πας
οχι οπου πρεπει
οχι οπου σου λενε να πας
Καταλαβαινεις οτι με τα χρονια μαθαινεις να λες οχι
οχι δεν γινομαι σαν τα μουτρα σας
οχι δεν παω εκει που πατε ολοι
την αθωοτητα του ναι
παιρνει την θεση της
το αυτογνωσιακο οχι
το αγριο επαναστατικο συγκρουσιακο οχι.
Αρα εισαι μια εικονα μια τυχαια εικονα
που αν προχωρησεις πιο κοντα θα δεις
οτι ειναι ενα παζλ.
Την εικονα δεν την διαλλεξες
μπορεις ή δεν μπορεις να βαλλεις τα κομματια στην σωστη σειρα.
Αρα πας εκει που σε οδηγουν οι αρνησεις σου.
Οι ζωτικου χωρου αρνησεις σου.
Ειναι πολλη μικρη η ζωη για να κανεις προβα
πως θα την ζησεις
την ζεις απο εστικτο
μαθαινοντας σε οτι σε πνιγει να λες οχι
κι οτι απομεινει απο τα οχι σου
ειναι ο τοπος σου
ειναι η γη σου
που μπορεις να ζησεις
εν ειρηνη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
