| |
| | η παραβολή του καπνιστή |  | | |
όπου βρεθώ κι όπου σταθώ λέω οτι όλη η δυστυχία όλων των ανθρώπων οφείλεται στον ειδεχθή φόνο των ζώων που γίνεται με την πρόφαση της διατροφής, και προπάντων στον φόνο των ζώων που μας δίνουν γάλα, και πάνω απ’ όλα στο φόνο των αγελάδων. Πρίν απο κάποια χρόνια μία διαδικτυακή φίλη εδώ στο stixoi.info σε προσωπικό μήνυμα με ρώτησε: «αυτό ισχύει εξίσου για όλους τους ανθρώπους; δηλαδή όλοι βλάπτονται εξ ίσου απο την σαρκοφαγία, ή κάποιοι λίγο και κάποιοι πολύ;». Θα απαντήσω με μία αναλογία: το κάπνισμα εξ ίσου βλάπτει όλους τους ανθρώπους, ή μήπως περισσότερο βλάπτει τους μή καπνιστές; Εννοείται οτι κυρίως τους καπνιστές βλάπτει. Ο μή καπνιστής βλάπτεται είτε απο το παθητικό κάπνισμα (των άλλων που καπνίζουν κοντάτου) είτε άν περιστασιακά καπνίσει απο κανένα τσιγάρο, οπότε τότε φανερά βλάπτεται, βήχει, ζαλίζεται, ανακατεύεται στο στομάχι. Ενώ ο τακτικός καπνιστής δέν βήχει, αντιθέτως το ευχαριστιέται κιόλας. Αυτό τί σημαίνει, οτι ο τακτικός καπνιστής δέν βλάπτεται, ενώ βλάπτεται ο μή καπνιστής; Ίσα ίσα, ο καπνιστής είναι πρωτίστως εκείνος που βλάπτεται, και άν δέν έχει οξέα συμπτώματα, είναι επειδή βρίσκεται μονίμως στην αθλιότητα, οπότε ένα ακόμη τσιγάρο δέν του κάνει φανερή διαφορά – και αυτό γίνεται μέχρι να σκάσει το μπαλόνι, δηλαδή η συνεχής βλάβη να μετατραπεί σε καταστροφή. Πρέπει λοιπόν να ντρέπομαι επειδή άν καπνίσω θα βήχω και επειδή με πειράζει το κάπνισμα των γύρωμου; ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ συμβαίνει με την σαρκοφαγία. Ποιόν βλάπτει περισσότερο η σαρκοφαγία, εκείνον που καθημερινά τρέφεται σάν τον κόρακα με νεκρές σάρκες, ή εκείνον που σε σπάνια περίσταση θα φάει τη νεκρή σάρκα, ή που θα τον βλάψει και η μυρωδιά ακόμα απο τις νεκρές σάρκες που τρώει η συντροφιάτου; Και όταν λέω βλάβη απο τη νεκρή σάρκα, δέν εννοώ μόνο προβλήματα υγείας, εννοώ και την ψυχική και την κοινωνική υγεία και κάθε δυσάρεστο περιστατικό και κάθε ατύχημα και δυστύχημα, κάθε τί δυσάρεστο ή ανυπόφορο στη ζωή του ανθρώπου, οφείλεται σε αυτό: στις σάρκες που τρώμε απο τον φόνο των ζώων, και προπάντων των ζώων που μας δίνουν γάλα, και πάνω απο όλα: των αγελάδων. Άν δέν ήταν αυτό, τότε θα έλειπε και η σεξουαλική ασυδοσία, και ο εθισμός στις ψυχοτροπικές ουσίες, και ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια και όλα τα μέσα πλουτισμού χωρίς ωφέλιμη εργασία, και ο κόσμος θα ήταν παράδεισος, (και όμως είναι κόλαση – αυτό βέβαια πολλοί δέν το βλέπουν, ώσπου, είπαμε, η ζημία να γίνει καταστροφή).
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | το καλό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι καλό· το κακό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι κακό. | | | |
|
 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
