| |
όμορφο το νησί απο βορρά ως νότο
βιάζομαι κάπου με περιμένουν θάρρεψα σαν έφτασα,
κόκκινη φλέβα απέραντο αύριο τραγούδι η χαρά
σάγαπώ αν ποτέ σ'ακουμπήσω θα το μάθεις
καθάρια ανυπόμονη γή γυρίζω στο πύρινο χώμα σου
με τούτη την αποσταμένη καρδιά
φύγε αιμοστάλαχτε ίσκιε ήταν καιρός πια
ήταν μια μέρα παλλόμενη απο όνειρα
ας ανοίξω την αγκαλιά μου
να σεργιανήσει το φώς του κόσμου
η ψυχή των ανέμων η σιωπή με γέλια
όσα δεν μαραίνονται κι οσα ανθίζουν
όμορφο το νησί
μικρή πατρίδα των άστρων
στις καρδιές των ποιητών χαραυγή
σαν κατακλύζει την καρδιά
να γλυκάνει ότι είναι πικραμένο
ρίξε τα ελέη σου νησί μου
να τραβήξω άθικτος τον δρόμο
μακάριος είναι ο τόπος και η βοή της γής βαθιά
στέριωσαν οι νέες εικόνες
νιώθω τις νέες μορφές
δώσμου μνήμες παραδείσου
δέξου να σε κατοικώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
