| |
ηταν μελος σε ενα ιντερνετικο λογοτεχνικο στεκι καμμια δεκαρια χρονια.Στην αρχη ασχολιοταν με την τεχνη του-να γραφει πεζα και ποιηματα που σε αλλη περιπτωση θα διεγραφε καποια στιγμη που θα τον επιανε μανια αυτοκαταστροφης.Ετσι λοιπον απεκτησε καποιους γνωστους στο σαιτ οχι φιλους γιατι ηταν πολυ αντικοινωνικος για κατι τετοιο.Υπηρχαν λοιπον κι αλλοι τρελοι που κλωθογυριζαν και ανταλλαζαν αποψεις
και τα ρεστα.Αφου μαζευτηκε ενα υλικο του "τραχανοπλαγια" του μπηκε η ιδεα να εκδωσει ενα βιβλιο.Μετα απο πολλες περιπετειες απροοπτα και μεγαλη δοσης τυχης κι αφου ανακατευτηκαν μπολικοι μεσαζοντες βρεθηκε εκδοτικος οικος και η ολη φαση δρομολογηθηκε.Ο συγγραφικος του ιστρος δεν ηταν τιποτα αλλο παρα μια προσπαθεια
να περιγραψει πως ειναι να ζεις με μανιοκαταθλιψη ξεχασμενος και χεσμενος απο ολους ή σε μια ατακτη φυγη μια εσαει κατασταση κρυφτου κι απομονωσης απο τον κοσμο.Ετσι ζουσε με τα απολυτως απαραιτητα ισως τα πιο ουσιωδη κι εβγαλε και δευτερο βιβλιο εβγαλε και τριτο και προετοιμαζοταν για τεταρτο.Η ζωη του ηταν απλη
αρκετα βαρετη οπως των αλλων .Παντα ειχε απλετο χρονο κι αυτο του εδινε ικανοποιηση βλεποντας τα μυρμηγκια να μην σταματουν να κινουνται να αποθηκευουν
και μετα να πεθαινουν για να παρουν την θεση τους αλλα μυρμηγκια.Εκεινος ηθελε να ζησε Θεε ποσο ηθελε να ζησει απλα δεν ηξερε πως και προς τα που.Ετσι εγραφε περιμενοντας απο εκει την απαντηση.Δυστυχως γι αυτον η απαντηση δεν ερχονταν αλλα συνεχιζε.Το σαιτ ολοενα και μικραινε απο μελη.Οι παλιοι εφευγαν νεα μελη δεν ερχοντουσαν.Ενα βραδυ ειχε παρει τα ψυχοφαρμακα του .Ανοιξε την σελιδα του σαιτ κι ειδε οτι του ειχαν στειλει ενα μηνυμα.Το ανοιξε λοιπον και διαβασε το εξης:τραχανοπλαγια ευχομαι να παθεις καρκινο"Το ξαναδιαβασε.Το μελος "ασιντ φλοιντ για καποιο λογο τα ειχε βαλει μαζι του.Σε αλλες εποχες θα ανταπεδιδε τα χτυπηματα.Τωρα απλα τον μπλοκαρε να μην μπορεσει να τον ξαναενοχλησει.Την επομενη εβδομαδα μπλοκαρε πανω απο 50 μελη για τον ιδιο λογο.Τσιμπιοταν να δει αν ειναι αληθεια.Ηταν πολλοι κι ηταν ενας.Δεν μπορει να κανουν λαθος οι πολλοι-ή μηπως μπορουν;Παρατηρησε καποια στιγμη οτι οποιον μπλοκαρε δεν εδινε σημεια ζωης.Αυτο
ηταν πολυ περιεργο γιατι τον ειχε μπλοκαρει απο τον δικο του λογαριασμο.Μπορουσε να δημοσιευσει -ουν οτι ηθελε-λαν στο σαιτ.Ετστι με το σχημα πυραμιδας εξαφανιστηκαν ολα τα μελη εκτον απο εκεινον κι αλλον εναν που λεγοταν ταμπασκο0.
Δεν μπορουσε να καταλαβει.Που πηγαν ολοι;Τοτε εφαγε την φλασια.Τα μυρμηγκια εξαφανιστηκαν κι εμεινε μονο η βασιλισσα τους.Ο Ταμπασκο0 ηταν πισω απο αυτα τα μελη.Με διαφορα ψευδωνυμα διαφους χαρακτηρες διαφορετικες φορμες και τυπους
ειχε καταφερει να μολυνει με τον ιο του ολους εκτος απο εκεινον.Αποφασισε να στειλει την διαμαρτυρια του στον διαχειριστη του σαιτ.Δεν ελαβε απαντηση.Τοτε αποφασισε να δοκιμασει αν ειχε δικιο.Τοτε μπλοκαρε τον Ταμπασκο0 εσβυσε το λαπτοπ κι επεσε για υπνο.Το επομενο πρωι ανοιξε το λαπτοπ.Μπηκε στο σαιτ.Δεν υπηρχε κανεις μονο αυτος "η τραχανοπλαγια."Εκανε λαθος. αν ολα τα ψευδωνυμα που μπλοκαρε ηταν του ταμπασκο0 θα επεστρεφαν θα επεστρεφε κι αυτος.Τοτε σαν να τον διαπερασε το ηλεκτρικο ρευμα του ηρθε η ιδεα.Οχι δεν μπορει.Αποκλειεται.Δεν το πιστευω.Δεν μπορει να ειναι ετσι.Ειστε τρελοι.Γαμιεστε.Να πατε στον διαολο.Φυγετε.Μουνοσκυλα.
Στο σαιτ δεν υπηρχαν αλλα μελη.Μονο αυτος και οι κλωνοι του.Τι τρομαχτικη ιδεα!Επρεπε να μαθει να ζει με αυτη.Εκλεισε το λαπτοπ.Ανεβηκε στην ταρατσα και κοιταζε τα φωτα της πολης.Δεν ξερει ποση ωρα εμεινε εκει.Οταν καθαρισε το μυαλο του κατεβηκε στο διαμερισμα του.Ανοιξε το λαπτοπ κι αρχισε να γραφει.Οταν τελειωσε ολα ηταν παλι στην θεση τους.Ο ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ,η Χαραγή,η ΑΜΑΡΥΛΙΣ,ο ΑΒΕΡΟΗΣ,ο koyloykakoselias,ο takis tagalos,ο νησιώτης1959,η amylee,ο kostas maris,ο ΑΝΤΗΣ,ο Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ, ο tabasco0 και τοσοι αλλοι.Ηταν ολοι εκει με τις δημιουργιες τους.Ηταν ολα στην θεση τουε.Ηταν ολα εκει.Ολοι ειχαν να πουν την ιστορια τους κι εκεινος τους βοηθουσε να την πουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
