| |
Κοίτα οι στιγμές πως χάνονται
στο χρόνο,
σα' να βουλιάζουν μέσα στη
σιωπή σου.
Κι εγώ που γύρεψα ένα σου
βλέμμα μόνο,
να φυλακίσω στη ματιά μου
τη μορφή σου.
Τα βράδια θέλω μυστικά
να ισορροπώ,
κι' ως το ξημέρωμα κρυφά
ν' αποδράσω.
Ακροπατώντας τελικά
σε συναντώ,
ίσως τα θέλω μου να θέλω
να δαμάσω.
Αν μ' αγαπάς θέλω να μάθεις
να το λες !
κι όταν το λες να πάψεις
να φοβάσαι.
Το πρόβλημα μας ήταν πάντα
οι υπερβολές,
κι ότι μας πλήγωσε σταμάτα
να θυμάσαι.
Στο λέω πως χάνονται στο χρόνο
οι στιγμές.
στο βλέμμα τα σημάδια πως
να κρύψω.
Αφού δεν πρόφτασαν να κλείσουν
οι πληγές,
τον έρωτα μου στις ρωγμές σου
θα τον στύψω.
Αν μ' αγαπάς θέλω καρδιά μου
να το λες !
κι όταν το λες να πάψεις
να φοβάσαι.
Το πρόβλημα μας ήταν πάντα
οι υπερβολές,
κι ότι μας πλήγωσε σταμάτα
να θυμάσαι.
© 11-08-2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
