| Η νοσταλγία τής αβέβαιης ευχής
μιας πρόσχαρης αυγής τού Μάη,
χελιδόνια μιας ποθητής ακτής
που έχασαν τον γυρισμό και ξέμειναν
στις γαλάζιες μνήμες τών ονείρων,
όμηροι μιας μακρινής μελωδίας
που πλανήθηκε στα λανθασμένα
στίγματα τών άστρων.
Ανόνειρες, συνήθειας φωλιές
σ' έρημα θλιβερά μπαλκόνια,
νύχτες νεκρών αντίλαλων
άηχων φωνών κι εικόνων,
νότες βουβές κι άδειοι δρόμοι,
κίτρινες ξεθωριασμένες σκιές
που κοιτάνε σαν με παράπονο
το πικρό ταξίδι τού Χρόνου
σε κάποιο παρατημένο ανεξίτηλο
λεύκωμα μισόσβηστων ελπίδων.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|