| |
Εμπιστοσύνη δεν υπάρχει τώρα πια
Αδιαφορείς και μου τσακίζεις την καρδιά
Με τα ψέματα που σκόρπισες εσύ
Δε γιατρεύεται ετούτη η πληγή
Να φύγεις, σ’ το ζητάω ευγενικά
Τα λόγια σου, ανούσια, κενά
Δεν άξιζες, για μένα τελικά
Λυπάμαι που το έμαθα αργά
Τώρα πρέπει, εγώ κάπως να σωθώ
Και πως έμπλεξα μαζί σου απορώ
Δεν άξιζες, καθόλου, δυστυχώς
Το χρόνο μου, σκορπούσα διαρκώς
Σε εσένα, όμως, πλέον προχωράω
Τη ζωή μου, απ’ την αρχή, την ξεκινάω
Εμπιστοσύνη δεν υπάρχει πουθενά
Τα συναισθήματά μου, τ’ άφησες κενά
Μία ψυχή, στα δύο να ‘χει σπάσει
Κι ένα μυαλό, που πλήρως τα ‘χει χάσει
Να φύγεις, σ’ το ζητάω ευγενικά
Τα λόγια σου, ανούσια, κενά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
