| Δεν ξέρω πια αν χαίρομαι
Ή πιότερο λυπάμαι
Τη μια να είμαστε μαζί
Κι ύστερα μόνη νά 'μαι...
Τόσες χαρές που έζησα
Και άλλες τόσες λύπες
Τόσα όνειρα έχτισα
Γκρέμισα τόσες τύχες...
Άσε με μόνο να κοιτώ
Τα καστανά σου μάτια
Κι ας ξέρω ότι αύριο
Θα γίνομαι κομμάτια...
Μακάρι να φορούσα εγώ
Για πάντοτε τα μαύρα
Αφού ν' αλλάξω δεν μπορώ
Του ριζικού την αύρα...
Εκείνη που με έταξε
Μαζί σου να γεράσω
Μα να φορέσω νυφικό
Στο μνήμα όντε φτάσω...
Κι εγώ πονώ.. κι εσύ πονείς
Τί διάολο συμβαίνει
Αφού κανείς.. ούτε κι εμείς
Δεν το καταλαβαίνει :
Όσες φορές χωρίζουμε
Τόσες γυρνάμε πίσω
Γελάμε και δακρύζουμε
.. Θέλω ν' αυτοκτονήσω !...
Μ' αυτή τη χάρη σου μαθές
Ποτέ δεν θα την κάνω
Γιατί στο χώμα θα σε δω
Πολύ προτού πεθάνω...
22-5-2019
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|