| |
Είσαι τ' Απρίλη μεθυσμένη λεμονιά
Κι ένα του Μάη γλυκοχάραμα Σαββάτου
Δυο άσπρα κρίνα στην γυμνή σου αγκαλιά
Έδωσαν ξόρκι στην ανάσα του θανάτου...
Είσαι η Άνοιξη μαζί κι η Χειμωνιά
Έναστρη νύχτα και σκοτάδι μαγεμένο
Κέντησες λόγια στην δειλή μου φορεσιά
Στο άσπρο μου το νυχτικό σε περιμένω...
Είσαι αγάπη.. είσαι έρωτας τυφλός
Ό,τι ο άνθρωπος ευχήθηκε να νιώσει
Είσαι ο κάθε βυθισμένος εαυτός
Που δεν κατάφερε το σώμα να πληγώσει...
Είσαι ένα άρωμα στερνό του δειλινού
Και της αυγής η πιο παρθένα ηλιαχτίδα
Είσαι ο ίδιος ένα χείλος του γκρεμού
Κι η πιο γενναία της ζωής μου η ελπίδα...
2-5-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
