| |
Δε θα πιστέψω ό,τι πεις, πως νιώθεις για εμένα
Που την καρδιά μου έκανες, κομμάτια δυο σπασμένα
Σ’ αγάπησα και σ’ έβαλα, πλήρως μες στη ζωή μου
Μα τελικά αποδείχθηκες, λάθος επιλογή μου
Και τώρα εξαιτίας σου, πώς να εμπιστευθώ;
Μέσα μου διαιωνίζεται, τ’ απόλυτο κενό
Σκιές απλώνονται παντού, η νύχτα με σκεπάζει
Μα η ψυχή μου δυνατή, να ελπίζω μου φωνάζει
Πληγές μου άφησες βαθιές, πολύ με τυραννάνε
Όμως, θα βρω τη δύναμη, άλλο να μην πονάνε
Σκέψεις με τρώνε ανελλιπώς, προσπάθειες να ξεχάσω
Δεν πρόκειται για εσένα τώρα πια, εμένανε να χάσω
Τη θύμησή σου, στο μυαλό, ποτέ μου δε θα φέρω
Το ξέρω είναι δύσκολο, μα θα τα καταφέρω
Δε σε ακούω, μη μιλάς, δε θέλω να σε ξέρω
Με πόνεσες, με πλήγωσες και τώρα υποφέρω
Με έκανες να σου ανοιχτώ, ευάλωτος να γίνω
Τώρα με τέτοια εξέλιξη, να δω τι θ’ απογίνω
Και τώρα εξαιτίας σου, πώς να εμπιστευθώ;
Μέσα μου διαιωνίζεται, τ’ απόλυτο κενό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
