| |
Δεν άγγιξα τον ουρανό, δεν μέτρησα τ’ αστέρια
δεν έκλεψα τη δόξα κανενός
τη μοίρα μου την έπλασα με τα δικά μου χέρια
στα μέτρα μου, από χώμα και νερό
Αφήστε με στο δρόμο μου, θα το παλέψω μόνος
δεν είναι δα κι η πρώτη μου φορά
έφτασα εδώ που έφτασα και μάρτυράς μου ο χρόνος
με τα μικρά μου κέρινα φτερά
Μα απ’ τις αλήθειες που έμαθα η αλήθεια η πιο μεγάλη
από ένα Εφέσιο γέροντα σοφό
στον ίδιο λέει ποταμό να κολυμπήσω πάλι
δεν γίνεται αφού αλλάζει το νερό
γι’ αυτό δυο λόγια θα σου πω τ’ αντέχεις, δεν τ’ αντέχεις
που πνίγεσαι σε μία κουταλιά:
μετά από τούτη τη ζωή, άλλη ζωή δεν έχει
κι αυτή είν’ όλη κι όλη μια σταλιά ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
