| Έπεσε στα μάτια σου ομίχλη
Σύννεφα τα χείλη σου σκεπάσαν
Έσβησε κι αυτή η Αμφιλύκη
Γλάροι ήταν τα λόγια που πετάξαν...
Πόσο να σου μοιάζει κάθε δείλι
Τίποτε απόψε δεν με νοιάζει
Σχήμα δίνω στ' άγνωρα τα χείλη
Κάθε σου πτυχή να μου ταιριάζει...
Γύψο θα φορέσω και χρυσάφι
Μέσα μου να πλάσω τη μορφή σου
Κέρινο ομοίωμα η σιωπή σου
Λιώνει σαν τ' αγγίζω και πονάει...
Πόσο να σου μοιάζει τ' άγγιγμά μου
Γίνεσαι καθρέφτης και τρομάζω
Άφησες γυμνό το αίνιγμά μου
Αίμα απ' τους καρπούς μου σε θηλάζω...
30/11/2006
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|