Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132310 Τραγούδια, 269936 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ημερολόγιο (ταξίδι)
 
Το ταξίδι είχα αρχίσει, με ελπίδα και χαρά,
τι αντίκρυσα, τι είδα, δε θα γράψω πουθενά.
Μόνο κάποιες απ’ τις σκέψεις που κουβάλησα μαζί,
προσπαθώντας να εξελίξω την δική μου λογική.

Βάδισα χιλιόμετρα μες στο καυτό τον ήλιο,
μέτρησα ξένο για αδερφό και άγνωστο για φίλο.
Βλέπεις εκεί στη χώρα τους, ήμουν ο μετανάστης,
ένας περιπλανώμενος που οδηγούσε ο χάρτης.

Γνώρισα αγνώστους θεούς, μύθους και εικασίες,
είδα πως ζουν στο τόπο τους, ποιες έχουν ευκαιρίες…
Ύστερα είδα πως γλεντούν, τι πίνουν και τι λένε,
με τι γελάνε όλοι τους και για ποιο λόγο κλαίνε.

Δεν είχε τόση διαφορά, μικρές είχε αντιθέσεις,
στη διατροφή και στη ζωή δεν είχανε ανέσεις.
Μα ήτανε πιο δυνατοί, στο πνεύμα και σώμα,
κι ας ήτανε στο δέρμα τους πιο μελαμψό το χρώμα.

Βλέπεις τους δοκιμάζουνε σ’ αυτή την κοινωνία,
και ζούνε όλοι πιο σκληρά μέσα απ’ την κακουχία.
Έτσι παλεύουν πιο πολύ, μαθαίνουν στη πορεία,
και γίνονται πιο δυνατοί, μέσα απ’ τη δυσκολία.

Μετά το πλάνο άλλαξε προχώρησα στη δύση,
και μετανάστες λέγανε όσους είχα γνωρίσει.
Εκεί που ζει ένας θεός κι αυτός αργοπεθαίνει,
εκεί που με τα χρήματα ζούνε δυστυχισμένοι.

Τελειώσανε τα χάπια τους σε μέσα σε μία ώρα,
πρώτη στα αντικαταθλιπτικά είναι αυτή η χώρα.
Και τι στα αλήθεια γίνεται το Σάββατο το βράδυ,
είναι ακραίο ότι κι αν πω… Ποιος θα με καταλάβει;

Μα καθαρή η πόλη τους, με πάρκα και με δάση,
κι έχω μια ελπίδα μέσα μου... Πως κάτι έχω χάσει…
Ίσως να είδα μοναχά μία μικρή εικόνα,
ένα ακραίο σύνολο, εξαίρεσης κανόνα.

Γιατί αναλόγως που κοιτάς, μόνο εκείνο βλέπεις,
και εγώ για λίγο κοίταζα, ήμουνα επισκέπτης…
Έτσι το βλέμμα άλλαζα και κοίταγα ευθεία,
να καταλάβω προσπαθώ, κάποια κοινή πορεία…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες
 
CHЯISTOS P
28-05-2024 @ 13:10
Περιηγητικό άρθρο είναι το ποίημά σου Σταμάτη, με κοινωνιολογικές παρατηρήσεις !
tabasco0
28-05-2024 @ 13:38
ωραιο σαν συνολο αλλα με χαλασε δυο στιχοι που ελπιζω απλα να ειναι κακοδιατυπωμενοι

"Μα ήτανε πιο δυνατοί, στο πνεύμα και σώμα,
κι ας ήτανε στο δέρμα τους πιο μελαμψό το χρώμα."
Skylight
28-05-2024 @ 14:03
Σας ευχαριστώ και τους δύο. Χαίρομαι που με διαβάζετε.

Νίκο σεβαστό το σχόλιο, ο αντίλογος μου είναι ότι ήθελα να τονίσω ένα δείγμα ρατσισμού (που υπάρχει στη κοινωνία) για αυτό και το έγραψα έτσι...

Προφανώς και θεωρώ ότι καμία διαφορά δε παίζει το χρώμα στον άνθρωπο. Έκτος από τους ανθρώπους που κρίνουν με βάση το χρώμα τον άνθρωπο που αυτούς τους θεωρώ λίγο χαζούς...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο