Σαν μια αυλαία που έχει μνήμη η ζωή
Που καταγράφει της ψυχής αναβιώσεις
Kαι όλο κλείνει την κατάλληλη στιγμή
Την αγωνία αναζητά στις εντυπώσεις
Σαν μια ενέργεια που χάνεται με μιας
Όταν τα φώτα σβήσουν στην πλατεία
Κι οι θεατές όλη τη νύχτα μια σκιά
Που πάλι απλώνεται στην σκοτεινή γωνία
Κι εγώ .. Ηθοποιός , μοναχικός, σατυρικός
Σε μια ζωή που πάντα ήθελα να ζήσω
Κι εσύ..Ηθοποιός , τραγικός και κλασικός
Και αυτοσχέδια η πράξη που θ’ αφήσω
Κι εγώ ..ο ποταμός , ορμητικός και δυνατός
Που θα με βγάλει σε μια άλλη ουτοπία
Κι εσύ… συνοδηγός , προσεκτικός, εκρηκτικός
μια φωτιά που κάνει στάχτη τα αρχεία
Ακούς φωνές κάποιων ηρώων μυθικών
Που σου μιλάνε με την ίδια ιστορία
Γεμίζεις ήχους απ την πρόβα των θεών
Γεμίζεις όνειρα και κάνεις φασαρία
