| |
ΜΑΡΙΝΑ
Η ψυχή υφαίνει την αγάπη,
η αυγή φλογισμένη σαν λεύτερη πολιτεία,
διδάσκει στροφές από ερωτικό λόγο,
Μαρίνα μια λιθογραφία σε λευκό καμβά.
χείλια σαν ρογοστάφυλο
από γραμμές λοξές,
ανάλαφρο τρικύμισμα στην μνήμη,
άλικο δείλι και ερωτικός λόγος, σ' ρημοκλήσι,
Είναι ο χρόνος μια τρυφερότητα,
ένα λιανό περίγραμμα που γατζώνει
το ευρύχωρο της ακατανίκητης ευτυχίας.
Γεύση από μέλι στον ουρανίσκο.
Η μέρα σου κτυπά το παράθυρο,
ανοίγεις τις πόρτες, ένα σπουργίτι
αγγίζει τα στρωτά σου δάκτυλα,
προσμένοντας την ιερή παρουσία
του ήλιου.
Ησυχασμένα η έγνοια της σιωπής
μαλάζει με τον αντίχειρα της πρωινής γάζας
το μπούστο της Μαρίνας,
ο λευκός λαιμός φύλλο πορείας,
σαν χαρμόσυνο αγγελτήριο
μελλοντικού αρραβώνα.
δυο σταξιές μανταρίνι το ευγενικό
χαμόγελο σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
