| |
Το γλαρονι 27_5_24
Σου είχα πει εκεί στους γλάρους θα με βρεις
Εκεί που της θάλασσας λυσσομαναει το κύμα, κι οι σταλες της μ'αγγιζουν κι ανακατεύονται στα δάκρυα μου
Σκοτεινιάσε κι ο ουρανός και τα νερά γινηκαν μαυρα
Οι γλάροι φτερουγιζουν γυρεύοντας απαγγιο στα βράχια
Κι εγώ... Εκεί μετράω το χρόνο... που πεθαίνει, ..που βυθίζεται σ' αυτή την οργη
Μικρό γλαροπουλι η αγάπη μου
θέλησε να πετάξει και δε μπόρεσε...
Κοιτάζει με παράπονο τα μεγαλύτερα πουλιά που σμίγουν και μοιράζονται τα βράχια...
Μικρό γλαρονι που δε το πρόσεξε κανενας
Μήτε το κρωξιμο του τ' άκουσε κανείς... Μα σε χαρά μα και σε λυπη
Βγαίνει ο ήλιος κοίτα και χάνεται στο θυμωμένο ουρανό κι η μανιασμενη θαλασσα φοβεριζει το μικρό μου κατάλευκο πουλί ....
Δε θέλω να το καταπιεί...
Θέλω ν' αντέξει, ν'ανοιξει τα φτερά του και να πετάξει...
Κ. Λ. Inokrini
Νεα συλλογη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
