| |
Πως συνηθίζεται στ’ αλήθεια η απουσία;
Πως γίνεται να στρέψω πίσω τον καιρό;
Πέτρες βυθίζω μέσα στην Αχερουσία
να γεφυρώσω το αγεφύρωτο νερό.
Ξέρω τι θα ‘λεγες, αν μ’ άκουγες απόψε
«Τράβα μπροστά! Ζωή και θάνατος εδώ,
με τα φαντάσματα τα πάρε- δώσε κόψε»
-αχ να γινόταν κάπως να σε ξαναδώ!-
Τώρα όπως είσαι αναβάτης των αιθέρων
πως να σου πω όλα όσα είχα να σου πω;
κι είναι τ’ ανείπωτα και τα εκ των υστέρων
καρφί στο στήθος∙ μα θα εξομολογηθώ:
Χωρίς εσένα η ζωή δεν είναι ίδια
μπαμπά φοβάμαι! είναι δύσκολη εποχή
τώρα που αλλάζουνε πουκάμισο τα φίδια
που δεν υπάρχει για τα εγκλήματα ενοχή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
