| |
Δηλητήριο οι ώρες μακριά σου
Δεν κινείται τίποτα μες στη ζωή
Μία στάσιμη σιωπή στα βλέφαρά σου
Με κοιμίζει όταν είμαι μοναχή...
Και ρωτάω τα σεντόνια.. πώς αντέχουν
Ατσαλάκωτα.. στο στρώμα το διπλό
Τα πατώματα.. που βήματα δεν έχουν
Και τα φώτα.. σ' έναν έρωτα τυφλό...
Τις κουρτίνες που δειλά αργοσαλεύουν
Σαν τα μωβ του κήπου μας τα δειλινά
Τα γατάκια το χαμόγελό σου κλέβουν
.. Γουργουρίζουν στη δική σου αγκαλιά...
Μα δεν είναι πυρετός η απουσία
Είναι μόνο μια γλυκιά αναμονή
Μια κατάδυση στου πάθους την ουσία
Νοσταλγία στης αγάπης το φιλί...
Δηλητήριο κι αντίδοτο η θλίψη
Πάντα φέρνει το ξημέρωμα το φως
Κι εσύ τόσο που απόψε μού 'χεις λείψει
Είσαι ένοχος κι αθώος.. σαν θεός...
4-7-2018
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
