| |
Για σένα, δεν υπάρχω, είμαι αόρατος
Ο τοίχος, που υψώνεις πια θεόρατος
Σε μια στιγμή, τα πάντα εκμηδενίζεις
Το τέλος, βιαστικά αποφασίζεις
Μα μέσα σου κρατούσες
Τα πάντα, δε μιλούσες
Τίποτα δεν τολμούσες…Γι’ αυτό
Αφου δεν πρόκειται, πια τίποτα να σώσω
Τι άλλες μάχες, πρέπει τώρα πια να δώσω;
Στροφή, 180 μοιρών θα κάνω
Αφού, εξαιτίας σου, τον εαυτό μου χάνω
Εγώ, δεν μπορώ έτσι πια να συνεχίσω
Πρέπει, μια αγάπη αληθινή να ζήσω
Εσύ, μια απόφαση παίρνεις και τη δηλώνεις
Χωρίς, να σε νοιάζει αν τον άλλον τον πληγώνεις
Να δεις, η ζωή θα σου το ανταποδώσει
Όσες πίκρες μου ‘δωσες, κάποιος άλλος θα σου δώσει
Για σένα, τη ζωή μου, εγώ αρνήθηκα
Σε πίστεψα, μα κοίτα με, ηττήθηκα
Δεν έχω το κουράγιο να παλέψω
Το τέλος, πρέπει τώρα να τ’ αντέξω
Μα μέσα σου κρατούσες
Τα πάντα, δε μιλούσες
Τίποτα δεν τολμούσες...Γι’ αυτό
Αφου δεν πρόκειται, πια τίποτα να σώσω
Τι άλλες μάχες, πρέπει τώρα πια να δώσω;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
