| Όλοι ζούμε πλέον μόνοι
Ξημερώνει και νυκτώνει
όλα γύρω σιωπηλά
εμείς όμως ζούμε μόνοι
μιά ζωή στην μοναξιά...
Ξημερώνει και νυκτώνει
μιά ζωή στην μοναξιά.
Όλοι ζούμε πλέον μόνοι
μα η μοναξιά σκοτώνει
περνά έτσι η ζωή μας
ώς την ύστατη πνοή μας.
Μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει
γύρω μου όπου κι άν δώ
οι γνωστοί έγιναν ξένοι
κι΄η ζωή μας ρημαδιό...
Οι γνωστοί έγιναν ξένοι
κι΄η ζωή μας ρημαδιό.
Ο καθένας είναι μόνος
μές σε τούτη την ζωή
σύντροφός του είν΄ο πόνος
σαν να ζεί σε φυλακή...
Ο καθένας είναι μόνος
σαν να ζεί σε φυλακή.
Όλοι ζούμε πλέον μόνοι
μα η μοναξιά σκοτώνει
περνά έτσι η ζωή μας
ώς την ύστατη πνοή μας.
Συνηθίσαμε να ζούμε
μόνοι μας σ΄ένα κλουβί
συνεχώς τηλεφωνούμε
για ν΄ακούσουμε φωνή...
Συνεχώς τηλεφωνούμε
για ν΄ακούσουμε φωνή.
Η ζωή μας είναι λίγη
και σιγά-σιγά περνά
μέχρι νά΄λθεις, έχεις φύγει
έχουν φτάσει τα στερνά...
Η ζωή μας είναι λίγη
και σιγά-σιγά περνά.
Όλοι ζούμε πλέον μόνοι
μα η μοναξιά σκοτώνει
περνά έτσι η ζωή μας
ώς την ύστατη πνοή μας...
Περ-νά-έ-τσι-η-ζω-ή-μας
ώς-την-ύ-στα-τη-πνο-ή-μας.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|