| |
Βγάζουν κραυγές για τονώσουν το εγώ τους,
σ’ αυτή την πόλη δεν υπάρχουμε πολλοί.
Εδώ οι άνθρωποι κοιτούν τον εαυτό τους,
αντί να γράφουν, στα χαρτιά, για τη ζωή.
Για αυτό σου λέω μην φοβάσαι που διαφέρεις,
πάρε πινέλα, πάρε χρώμα, και ξεκίνα,
τη φυσική την ομορφιά να επαναφέρεις,
για αυτό το Κόσμημα να φτιάξεις ένα ποίημα.
Αν κάναν λίγη ησυχία να ακούσουν
τη μουσική που έχει η φύση επιλέξει,
θα ξανανιώθανε μικροί και οι μεγάλοι,
και δε θα βρίσκανε αντάξια της λέξη.
Μα την ξεχάσανε στη φασαρία της πόλης,
κι όλο φωνάζουν για να δείξουν πως υπάρχουν,
είναι υπεράνθρωποι κι όμως οι ίδιοι πάσχουν,
από φοβίες των θνητών και των ανθρώπων…
Βγάζουν κραυγές για τονώσουν το εγώ τους,
σ’ αυτή την πόλη δεν υπάρχουμε πολλοί.
Εδώ οι άνθρωποι κοιτούν τον εαυτό τους,
και αντιγράφουν στα χαρτιά, για τη ζωή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
