| |
ξαναγεννήθηκα νωρίς
μεγάλωσα ακούγοντας το κύμα
στον κρότο της απαντοχής
σημάδεψα το ζωντανό μου βήμα
το μερτικό μου απο το θάμα
το κράτησα σε κάθε πάτημά μου
με τον ήλιο σου ταξίδεψα αντάμα
κι έμπαινε φώς θαρρούσα στην καρδιά μου
φώς αρματωμένο κι άλλο φώς
ανέβαζε τα μύρα απο το σώμα
να βαφτιστεί στη θύελλα ο λογισμός
και να ριζώσει η αγάπη ακέρια στο χώμα
κι ως το μικρό που φύτρωνε λουλούδι
να ευωδάει ταμένη μες στο νού μου
πάνω απο τον φόβο και τον ίλιγγο τραγούδι
βοερό κι ασύγκριτο του λυτρωμού μου
τώρα ξέρω ποιος είναι ο δρόμος
πού βλογημένος φέρνει και πιό το νόημά του
εκεί που δεν θρασεύει πια ο τρόμος
κι ανοίγει ο έρωτας τεράστια τα φτερά του
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
