| Δεν μπορώ να ζήσω μακριά της
έχω στη σκέψη της παραφρονήσει
όταν σκέφτομαι τα φιλιά της
δεν έχω πιει κι όμως έχω μεθύσει
ξέπεσα κουρέλι διαβάτης
και μ’ έχει η οπτασία της σβήσει.
Μια μέρα νεκρό θα με βρούνε
της πόλης οι σκουπιδιαραίοι
με ζεστό το αίμα να ρέει
και για το χαμό μου θα πούνε
η τρελή αγάπη πως φταίει
κι εσύ χάρε άκαρδε Ούνε.
Η ζωή μου χώρια της μια μαυρίλα
που δεν δύναμαι να διαγράψω
ούτε με τζιν δυνατό και τεκίλα
στο μυαλό βαθιά να τη θάψω
και στον αέρα σκορπώ σαν τα φύλλα
στην ψυχή της φλόγα ν’ ανάψω.
Μια μέρα νεκρό θα με βρούνε
της πόλης οι σκουπιδιαραίοι
με ζεστό το αίμα να ρέει
και για το χαμό μου θα πούνε
η τρελή αγάπη πως φταίει
κι εσύ χάρε άκαρδε Ούνε.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|